ของ Hopper ในภาพยนตร์ของเขาผู้สร้างภาพยนตร์ วิม เวนเดอร์สกับ ‘Cape Cod Morning’ ของเอ็ดเวิร์ด ฮอปเปอร์ (1950) Wendersได้กล่าวพาดพิงถึงงานศิลปะของ Hopper ในภาพยนตร์ของเขาผู้สร้างภาพยนตร์ Wim Wenders กับCape Cod Morning ของ Edward Hopper (1950) Wendersได้กล่าวพาดพิงถึงงานศิลปะของ Hopper ในภาพยนตร์ของเขาENNIO LEANZA/EPA-EFE/
SHUTTERSTOCKภาพวาดที่มีชื่อเสียงที่สุดของเขา
Nighthawksมีจุดเริ่มต้นต่ำต้อยภาพวาดอันโด่งดังของฮอปเปอร์ในปี 1942 กลายเป็นที่แพร่หลายในวัฒนธรรมป๊อป เช่น ซีรีส์โทรทัศน์อย่างCSI: Crime Scene InvestigationและThe Simpsonsได้แสดงความเคารพต่อมันผ่านการแสดงซ้ำ และนักดนตรี Tom Waits เคยใช้มันเป็นแรงบันดาลใจสำหรับปกอัลบั้ม แต่ก่อนที่มันจะเป็นงานศิลปะที่โดดเด่น มันเป็นเพียงภาพวาดที่แขวนอยู่ในแกลเลอรีของ Hopper
ฮอปเปอร์วาดภาพร้านอาหารในชีวิตจริงในย่านเวสต์วิลเลจ
ของนิวยอร์ก ฮอปเปอร์วาดฉากที่มีคนสามคนในร้านอาหาร สองคนกำลังดื่มกาแฟ คนหนึ่งนั่งอยู่คนเดียว ในขณะที่เมืองที่ว่างเปล่ายังคงดำเนินต่อไปอย่างสงบสุข ตามคำสั่งของผู้อำนวยการพิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ Alfred H. Barr Jr. Daniel Catton Rich ผู้อำนวยการสถาบันศิลปะแห่งชิคาโกได้ไปดูและซื้อมันในราคา 3,000 ดอลลาร์ ซึ่งเทียบเท่ากับปัจจุบันที่มากกว่า 49,000 ดอลลาร์เล็กน้ออาสาสมัครของ
เขาอาจจะยืนหยัดเพื่อตัวเขาเองนักวิชาการไม่เห็นด้วย
กับการต่อต้านสังคมของ Hopper แต่ก็มีความเห็นเป็นเอกฉันท์ว่าพฤติกรรมเย็นชาที่เขาแสดงต่อชายและหญิงในภาพวาดของเขาอาจมีบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับสภาพจิตใจของเขาเอง Guy Pène du Bois เพื่อนร่วมงานของ Hopper เป็นคนกลุ่มแรกที่เสนอเรื่องนี้—เขาอ้างว่า Hopper ไม่มีความเห็นอกเห็นใจผู้คนเลย ไม่ว่าฮ็อปเปอร์จะสนใจเกี่ยวกับมนุษย์ที่อาศัยอยู่ในภาพวาดของเขาหรือไม่นั้นยังไม่ชัดเจนนัก
แต่สิ่งหนึ่งที่แน่นอนก็คือ พวกเขาไม่สามารถอธิบาย
Maurice Bergerนักประวัติศาสตร์ศิลปะและภัณฑารักษ์เสียชีวิตเมื่อสัปดาห์ที่แล้วด้วยสาเหตุที่เกี่ยวข้องกับไวรัสโคโรนาในวัย 63 ปี เบอร์เกอร์เป็นที่รู้จักจากงานเขียนที่เฉียบคมเกี่ยวกับเชื้อชาติและการถ่ายภาพ เบอร์เกอร์ถือเป็นผู้บุกเบิกในสาขาของเขาจากความมุ่งมั่นในการเรียกร้องรูปแบบของอคติในประวัติศาสตร์สีขาว สถาบัน. หากต้องการเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับมรดกของเขาARTnewsหันไปหาศิลปิน
สองคนและภัณฑารักษ์หนึ่งคนที่ใกล้ชิดกับเขาเนย์แลนด์
เบลคศิลปินสิ่งที่ทรงพลังเกี่ยวกับงานของมอริซตั้งแต่เริ่มต้นคือเขากล่าวว่าปัญหาเกี่ยวกับการเหยียดเชื้อชาติคือคนผิวขาว พวกเขาต้องทำงานในนั้น มิฉะนั้นจะเป็นเพียงการขยายปัญหาเพื่อยืนยันว่า POC เท่านั้นที่ควรทำงานเปิดเผยหรือขับไล่การเหยียดเชื้อชาติ ฉันอ่านบทความArt in America ของเขา [ปี 1990 เรื่อง “ พิพิธภัณฑ์ศิลปะเป็นชนชั้นหรือไม่?“] เมื่อมันออกมา ซึ่งน่าทึ่งมากที่ได้เห็น มันเป็นสิ่งที่
