การศึกษาใหม่พบว่าความเจ็บปวดสามารถทำลายความทรงจำในสมองได้ หนึ่งปีเต็มหลังจากดูภาพสุ่มของวัตถุเป็นกลาง ผู้คนจะจำมันได้ดีขึ้นหากพวกเขารู้สึกเจ็บปวดเมื่อเห็นครั้งแรกนักประสาทวิทยา A. Vania Apkarian จาก Northwestern University ในชิคาโกกล่าวว่า “ผลลัพธ์ที่ได้นั้นสนุก น่าสนใจ และน่ายั่วยวนใจ ผลการวิจัย “พูดกับความคิดที่ว่าความเจ็บปวดเกี่ยวข้องกับความทรงจำจริงๆ”
นักประสาทวิทยา G. Elliott Wimmer และ Christian Büchel
จาก University Medical Center Hamburg-Eppendorf ในเยอรมนีรายงานผลในบทความออนไลน์ที่ BioRxiv.org โพสต์ครั้งแรกเมื่อวันที่ 24 ธันวาคม และแก้ไขเมื่อวันที่ 6 มกราคม ผลการวิจัยอยู่ระหว่างการตรวจสอบในวารสารแห่งหนึ่ง และ Wimmer ปฏิเสธที่จะ แสดงความคิดเห็นในการศึกษาจนกว่าจะได้รับการตอบรับให้ตีพิมพ์
วิมเมอร์และบูเชลคัดเลือกวิญญาณผู้กล้าหาญ 31 คนซึ่งยินยอมที่จะรู้สึกเจ็บปวดจากกระติกน้ำร้อนที่ส่งความร้อนที่ปลายแขนซ้าย ความไวต่อความเจ็บปวดของแต่ละคนถูกนำมาใช้เพื่อปรับเทียบปริมาณความร้อนที่ได้รับในการทดลอง ซึ่งไม่เจ็บปวด (เป็น 2 ในระดับ 8 จุด) หรือระดับสูงสุดที่บุคคลสามารถทนได้หลายครั้ง (เต็ม 8) ขณะทำการสแกนด้วย MRI แบบใช้งานได้ ผู้เข้าร่วมดูชุดรูปภาพของสิ่งของในบ้านที่ไม่ธรรมดา เช่น กล้อง บางครั้งรู้สึกเจ็บปวดและบางครั้งก็ไม่
ทันทีที่เห็นภาพ ผู้คนทำแบบทดสอบป๊อปซึ่งพวกเขาตอบว่าวัตถุนั้นคุ้นเคยหรือไม่ ความเจ็บปวดไม่ได้ส่งผลต่อความจำในทันที ทันทีหลังจากการทดสอบ ผู้เข้าร่วมจะจำได้ประมาณสามในสี่ของวัตถุที่เห็นก่อนหน้านี้ ไม่ว่าจะมีความเจ็บปวดหรือไม่ก็ตาม นักวิจัยพบว่า
แต่อีกหนึ่งปีต่อมา ความเจ็บปวดก็ครอบงำสูงสุด
ผู้คนมีความทรงจำที่ดีกว่าสำหรับวัตถุที่ดูในขณะที่ประสบกับความเจ็บปวดในระดับ 8 มากกว่าวัตถุที่มองในขณะที่รู้สึกได้ถึง 2
ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าความเจ็บปวด “ขยายหรือประทับในความทรงจำอย่างใดเพื่อให้พวกเขาได้รับการจัดเก็บอย่างแข็งแกร่งมากขึ้น” นักประสาทวิทยา Ben Seymour จากมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ในอังกฤษกล่าว โดยแสดงให้เห็นว่าความเจ็บปวดสามารถเก็บความทรงจำไว้ได้อย่างน้อยหนึ่งปี การศึกษาเน้นถึงพลังของความเจ็บปวดในการปั้นพฤติกรรม เขากล่าว และการทดลองนี้อาจไม่ได้ครอบคลุมถึงประสบการณ์อันเจ็บปวดมากมาย เสียงความเจ็บปวดจากความร้อนที่น่าสยดสยอง 8 ใน 8 นั้นอาจไม่มีที่ไหนใกล้กับสิ่งที่บางคนอาจรู้สึกในระหว่างขั้นตอนทางการแพทย์หรืออุบัติเหตุที่น่ารังเกียจ Seymour กล่าว
จากการสแกนสมองด้วย fMRI การเพิ่มหน่วยความจำของความเจ็บปวดดูเหมือนจะเชื่อมโยงกับกิจกรรมในส่วนหนึ่งของ insula ซึ่งเป็นบริเวณสมองที่เกี่ยวข้องกับความรู้สึกทางร่างกายและอารมณ์ การศึกษาอื่นๆ พบว่าความทรงจำที่อัดแน่นด้วยอารมณ์ดูเหมือนจะคงทนเป็นพิเศษ
Apkarian เตือนว่าส่วนอื่น ๆ ของสมอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลีบขมับที่อยู่ตรงกลางซึ่งมีบทบาทที่รู้จักในหน่วยความจำ มีแนวโน้มที่จะมีส่วนร่วม
พบว่าความเจ็บปวดนั้นสามารถทำให้เกิดความทรงจำที่สั่นสะเทือนเห็นด้วยกับข้อมูลสัตว์จำนวนมาก Apkarian ชี้ให้เห็น นักวิทยาศาสตร์รู้ว่าวิธีที่เร็วที่สุดวิธีหนึ่งในการทำให้หนูเรียนรู้อะไรบางอย่างคือการทำให้ตกใจ แต่ “องค์ประกอบของมนุษย์นั้นขาดหายไปอย่างมาก” เขากล่าว “ฉันจะถือว่านี่เป็นก้าวแรก” เขากล่าว
credit : nikeflyknitlunar3.org nlbcconyers.net nothinyellowbuttheribbon.com nydigitalmasons.org nykvarnshantverksby.com
